Zamiast życzeń wielkanocnych

Właśnie zakończyły się kolejne warsztaty z cyklu Bliski Kontakt Trzeciego Stopnia. Rozmawialiśmy o świętach, o znaczeniu Wielkiej Nocy nadawanemu przez różne tradycje i kultury. Mówiliśmy o tym co w naszych rodzinach i świętach dobre a co trudne i dlaczego zmiana czasami nie jest możliwa. Ale także o tym, że póki nie bierzemy odpowiedzialności za to, żeby było inaczej, nie nazywamy tego co nam nie pasuje lub tego, co chcemy to zostajemy w martwym punkcie. W ten sposób nie dajemy innym szansy na poszukanie z nami wspólnoty w tym co nowe lub inne. Poprzez takie nasze nastawienie paradoksalnie cierpi duch tradycji, zmarniały i z podkulonym ogonem, zaduszony przez Pana Telewizora i Panią Nudę, zalany majonezem kieleckim i morzem jarzynowej sałatki. Czasami krok w dowolną stronę zmienia perspektywę, odsłania nowe możliwości.

W trakcie pracy ze sobą odkryliśmy, że najczęściej chcemy tego samego: prawdziwego kontaktu, rozmowy, relacji, zabawy, zrobienia czegoś razem. Więc zrobiliśmy: rytuał przejścia w którym spaliliśmy to co stare, niechciane i już niedziałające a przywitaliśmy to co oczekiwane, potrzebne, dla nas dobre. Odkryliśmy mechanizmy, które przeszkadzają nam w tworzeniu przestrzeni na to co chcemy i podarowaliśmy sobie wsparcie w trudnych momentach.

A na końcu wspólnie namalowaliśmy pisankę, która stała się trochę wykluwającym się kurczakiem a trochę nowym światem, opowieścią o granicach, o ich stawianiu lub nie, o tym że oceny nie zawsze służą i że niekiedy potrzebujemy puścić i zaakceptować, że to co dostajemy od innych jest ich sposobem, czasami jedynym jaki znają na okazanie nam troski, zainteresowania czy miłości.

Drodzy Uczestnicy i Wy Sympatycy i Czytelnicy KrkUff!! Filozofii Życia

Życzymy Wam na te  święta odwagi własnych wyborów, dobrych dróg i kierunków, otwarcia się na to co przychodzi i pożegnania tego co odchodzi. Niech z pierwszymi powiewami wiosny do Waszych serc wkroczy nadzieja, że jeśli tylko będziecie chcieli, kolejne miesiące przyniosą Wam to, czego w swoim życiu potrzebujcie najbardziej. W tej drodze jak zawsze będziemy Wam towarzyszyć z radością.

Magda i Jerzy